To już maj...
Cudowny ten miesiąc
w różnobarwnych kwiatach i bujnej zieleni.
Na maj tak prześliczny
z wielkim utęsknieniem tak bardzo czekamy.
Bo przecież naprawdę to miesiąc Maryi,
którą Loretańską w maju nazywamy.
Loretańską Matko, Pani Przenajświętsza!
Jesteś tak cudowna...
Czar Twojej urody niełatwo wyrazić prostymi słowami.
Długie hebanowe, piękne włosy lśniące
Okalają Twarz Twą barwy czekolady.
Złocista korona na Twej kształtnej głowie
Błyszczy tajemniczo, jak złociste słońce.
Twarzyczka w zadumie, nad czymś zamyślona;
Z oczu aksamitnych, o piękności bratków
Bije wielka czułość - wprost niewymyślona.
Twarz anielsko dobra, patrzy na nas z troską
To Najlepsza z Matek - wszak jest Matką - Boską!
Twą zgrabną figurę zdobi miękka szata,
Szata pozłocista w egzotyczne wzory
Potrafi też zmieniać czasem swe kolory...
Stopy Twoje - bose, tak kształtne, brązowe
Dotykają z lekka srebrnego księżyca,
który także, Matko, Twą Boską urodą
szczerze się zachwyca.
Ściele się do nóżek Tej Czarnej Panienki
srebrnym, wąskim sierpem...
I patrzysz z zachwytem z czułością, miłością
Pieszcząc w swych ramionach Dzieciątko Maleńkie
(Bawiące się, Matko Twoją świętą ręką)
Także w złotej szacie i w złotej koronie
Na maluteńkiej główce...
Nad głową zaś Matki - Duch Święty widnieje.
Jakżeś Ty Wspaniała, Loretańska Pani!
Wszyscy Cię wielbimy i wszyscy kochamy!
Ty się troszczysz o nas, z chorób nas uzdrawiasz
Pocieszasz w strapieniach, w biedzie nas ratujesz
Rad dobrych udzielasz, co nas boli - czujesz...
Do Ciebie więc Matko, roześmianą wiosną
Gdy jasno, słonecznie, radość w głębi duszy,
Litanię śpiewamy, loretańską właśnie
A wtedy na świecie, tym pachnącym bzami,
Błyszczy złote słońce i staje się piękniej i staje się jaśniej!
Kochamy Cię tak bardzo, Matko Boża Loretańska,
a maj się do Ciebie uśmiecha.
Katarzyna Wilczyńska